اکتشاف، استخراج و استفاده از مواد معطر، در ابتدا توسط روحانیون دینی و با انگیزه ی مذهبی آغاز شده استو ریشه لغت عطر(perfume) در زبان لاتینper fumum است که به معنی (با) یا (از طریق) دود می باشد.
این نامگذاری به این علت است که انسان های باستان، در زمان نیایش، با سوزاندن عود و بخور آن به حالت خلسه رفته و به خدایان نزدیک می شدند. از آن زمان بود که عطر به جمع کشیشان، پادشاهان و افراد بیشتری وارد شد. اگر چه هنوز عده ی محدودی شامل امپراطورها، پادشاهان و کیمیاگران وابسته به آن ها از عطر استفاده می کردند اما به کارگیری عطر، علاوه بر مناسک روحانی، عیش و خوشی لذت بخشی به زندگی آن ها می بخشید. در قرن 20 علم شیمی و انقلاب صنعتی دست به دست هم دادند تا تحول شگرفی در صنعت عطر به وجود آید به طوری که همه افراد جامعه بتوانند از عطر استفاده کرده و از آن به عنوان عاملی برای ارتقا زندگی خود بهره گیرند.
ادیان بزرگ جهان، اسلام، مسیحیت، بودا، شینتو و زرتشت از عطر در آموزه های دینی خود استفاده کرده اند. هم چنین شواهدی موجود است که انسان ها از خود بوهایی می پراکنند که از طریق حس بویایی بدن انسان به طور ناخودآگاه شناسایی می شوند. اهداف مذهبی و کسب لذت عوامل اصلی در رشد مصرف عطر در قرون گذشته بوده اند. پس از گذشت دوران ماقبل تاریخ و با ظهر تمدن، استفاده از عطر در چهار مهد بزرگ فرهنگ بشریت، چین، هند، مصر و بین النهرین افزایش یافت و سپس با مرور زمان به ایران، یونان، فلسطین، روم و سزرمین های عرب گسترش یافت.
هفت دوره انسان معطر در فرهنگ غربی از زمانی آغاز شد که جنگجویان صلیبی سه هدیه جادویی را با خود از شرق به اروپای قرون وسطی آوردند؛ هدایایی که هزاران سال بود مثال آن ها در این منطقه وجود نداشت. عطرهای خوشبو، الکل مقطر و شیشه خالص، ماحصل فیزیکی هزاران سال تلاش و پژوهش کیمیاگران شرقی بود. رایحه مطبوع، حلالی که قدرت و قابلیت افشاندن عطر را به آن بدهد و شیشه ای که بتوان با استفاده از آن ها در هفت عصر شوالیه، کیمیاگری، اکتشافات، انقلاب، امپراطوری، مد و هزاره ی جدید به شکوفایی رسید.
برگرفته از کتاب شیمی ترکیبات معطر
نوشته: چارلز سل
برگردان مهندس حسن بیرانوند
نظر بدهید