عصر کیمیاگری از دوران باستان تا اوایل رنسانس را در بر می گیرد اما در سال 1777 با کشف اکسیژن و درک پدیده احتراق به پایان رسید. دراین مطلب اهم این دوران تمام اتفاقاتی که باعث تولید و استفاده مواد معطر است را شامل می شود.
عطرها در روم باستان بسیار محبوب بودند. به گفته محققان، مصریان باستان و سپس یونانی ها و رومی ها برای 5000 سال از عطر استفاده می کردند. رومی ها از عطرها در زندگی روزمره و همچنین در مراسمی مانند تشییع جنازه برای مومیایی کردن مردگان استفاده می کردند. در واقع، عطرها به قدری مورد استفاده قرار می گرفتند که سیسرو ادعا کرد "رایحه مناسب برای یک زن اصلاً وجود ندارد." در آن دوران عطرها به شکل های مایع، جامد و چسبنده بودند و اغلب در فرآیند خیساندن در گل ها، گیاهان و روغن ها ایجاد می شدند. پمادهای معطر به زودی شهرت خود را به عنوان یک ماده آرایشی برای پاکسازی بدن به دست آوردند.
عطرها که موضوع بحث باشند چندان بعید نیست که پای عناصر چهارگانه به میان بیاید. هر یک از انواع عطرها روحیه خاصی را می طلبند که براساس ترکیبات متنوعی که دارند و با تحت تاثیر قراردادن حواس می توانند تغییراتی را در افراد به وجود بیاورند که نشان دهنده گرایش افراد به یکی از عناصر چهارگانه است یا نیاز فرد به یکی از آن عناصر را بازتاب می دهد.
عطرها در ادیان متفاوت به صورت بخور، سوزاندن چوب، روغن های موم، رزین و غیره بسیار مورد استفاده قرار می گرفتند. این روایح برای عبادت و در مراسم های مذهبی پرکاربرد و مرسوم بوده و راهی برای ارتباط با معبود شناخته می شدند. به طوری که در بسیاری از کتب آسمانی به نام عطر بارها اشاره شده است.